‘KORKMA KIZIM ALLAH BABANI ZAYİ ETMEYECEK’ HADİSİ
Efendimiz(s.a.v.) bir gün Kâbe’de huşû içinde namazını edâ etmekteydi. Müşriklerden bir grup da Kâbe civarında toplanmış konuşuyorlardı. İçlerinde Ebû Cehil de vardı. O sırada Ebû Cehil ortaya fırlayarak topluluğa, “Hanginiz gidip filancalarda bugün boğazlanan devenin işkembesini ve döl eşini olduğu gibi kanlı kanlı getirip, secdede iken O’nun(s.a.v.) üzerine koyar?“ diye seslendi.
Gözü dönmüşlerden biri olan bahtsız Ukbe bin Ebû Muayt ortaya atıldı. “Ben yaparım!“ dedi ve oradan ayrıldı. Az sonra elinde deve işkembesi ile Efendimiz’in(s.a.v.) yanında göründü.
Resûlullah(s.a.v.) her şeyden habersiz, Cenâb-ı Hakk’ın huzurunda secdeye varmıştı. Gözü dönmüş Ukbe getirdiği deve işkembesini Efendimiz’in(s.a.v.) iki küreği arasına koydu. Bunu gören müşrikler ise kendilerine cehennem azığı topladıklarından habersiz kahkahalarla gülüyorlardı.
Muhterem babasının, müşriklerin bu âdice hareketine maruz kaldığını duyan Hazret-i Fâtıma(r.a.); gözleri yaşlı, yüreği buruk bir şekilde koşa koşa babasının yanına geldi. İşkembeyi tuttuğu gibi suratlarına çarparcasına müşrik gürûhuna doğru fırlattı. Namazını bitiren Efendimiz’in(s.a.v.) mübarek dudaklarından müşriklere karşı “Allah’ım, Kureyş’i sana havale ediyorum!“ cümlesi döküldü. Efendimiz(s.a.v.) bu cümlesini üç kere tekrarladı. Sonra da müşrik elebaşlarının isimlerini teker teker zikrederek onları da Rabb’ine havale etti. (Müslim, 5/180.)
Allah Resûlü(s.a.v.) daha sonra kızına döndü ve “Korkma güzel kızım, Allah babanı zayi etmeyecek!” diyerek onu teselli etti.
