Efendimiz’in (s.a.v.) vefatından sonra dokuz hanımı hayatta kalmıştır ve Allah Resûlü(s.a.v.) vefat eder etmez Abdurrahman b. Avf(r.a.), hiç kimseye bir şey söylemeden ve kimseden bir şey beklemeden Efendimiz’in (s.a.v.) kerime zevceleri ve müminlerin anneleri olan hanımlarının tüm nafakalarını kendi üzerine alır. İlk günden başlayarak vefat edeceği Hicrî otuz ikinci yıla kadar tam yirmi bir yıl, müminlerin annelerine elinden geldiğince bakar, onların tüm ihtiyaçlarını görmeyi üzerine bir vazife bilir. (İbn Hacer, el-İsabe, 11, 1183; İbn Sa’d, Tabakat, 111, 143.)
Ümmü Seleme(r.a.) validemiz bizlere bir hadis rivayet eder. Annemiz der ki: „Allah Resûlü(s.a.v.) her gün ikindi namazından sonra o gün geceleyeceği hanımının odasında biz eşlerini toplar, bizlerle sohbet ederdi. Böyle bir günde eşlerinden bazıları Efendimiz’e(s.a.v.) vefatı sonrasındaki hallerini sordular.“ -Bizlerin annelerimizin böyle bir soru sormasını yadırgamaması gerekir. Çünkü Allah Resûlü(s.a.v.) vefatından sonra geride kalanlara hiçbir miras bırakmayacak ve Ahzâb Suresi elli üçüncü ayette de belirtildiği üzere Peygamber hanımlarının Efendimiz’den(s.a.v.) sonra evlilikleri yasaklanıp haram kılınacaktır. Hal böyle olunca annelerimiz merak etmişler ve nasıl bir yol izlemeleri gerektiğini Efendimiz’e(s.a.v.) sormuşlardır. – Allah Resûlü(s.a.v.) bu soruya şöyle yanıt vermiştir: „Benden sonra sizlere özü sözü doğru, ihsan ve takva sahibi bir insan sahip çıkacak ve sizin ihtiyaçlarınızı giderecektir.“ (Hâkim, el- Müstedrek, III, 351; İbn Hacer, el-İsabe, II, 1182.)
Efendimiz(s.a.v.), adeta Abdurrahman b. Avf’ı(r.a.) işaret edercesine bu vazifeyi üstlenecek adresi hanımlarına göstermiştir. Rahman’ın kulu olan Abdurrahman(r.a.) ise ismine layık bir biçimde müminlerin annelerine şefkatle yaklaşmış, onların ihtiyaçlarını fazlası ile yerine getirerek bu kutlu vazifeyi ömrünün sonuna kadar devam ettirmiştir.
